Het leggen van ‘hoepels’ om rijtuigwielen is altijd een spectaculair gezicht: het oplaaiend smidsvuur, roodgloeiend ijzer en de stoomwolken die ontstaan als de wagenmaker koud water over de gelegde hoepels giet. Het is een van de slotakkoorden in de restauratie van de phaeton van Slot Zuylen.
De ‘hoepels’ zijn de wielbanden die een wiel bij elkaar houden. Als gevolg van een te droog klimaat in een ruimte waar een rijtuig staat opgeslagen, krimpt het hout van een wiel en gaan de ijzeren banden loszitten. Daarmee komt de constructie van het wiel in gevaar. Het was een probleem met de wielen van de phaeton van Slot Zuylen. Vandaar dat restaurator Piet Stolk de ijzeren hoepels er heeft afgehaald en iets ingekort. In het smidsvuur zet het ijzer vervolgens net genoeg uit om de hoepel opnieuw om het houten wiel te kunnen leggen, en door het gelijk daarna flink af te koelen met koud water krimpt de hoepel als vanouds muurvast om het wiel. Als laatste in de restauratie van de wielen reinigt en retoucheert Maria Stolk de oude verflagen en de biezen. Een impressie:
Dit project is mede mogelijk gemaakt door Hendrik Muller Vaderlands Fonds, Mondriaan Fonds, Prins Bernhard Cultuurfonds, Ridderlijke Duitse Orde Balije van Utrecht, Stichting Dioraphte, Stichting Zabawas, Ridderschap van Utrecht, Stichting Bonhomme Tielens, Elise Mathilde Fonds, Stichting KF Hein fonds. De begeleiding is in handen van de Stichting Hippomobiel Erfgoed.