Dat het een prachtig exemplaar is wist rijtuigverzamelaar Kuivenhoven al, maar nu heeft de Stichting Hippomobiel Erfgoed ontdekt dat de blauwwitte arrenslede van Koningin Wilhelmina is geweest. “Nee, ik wist het echt niet, maar hier krijg ik kippenvel van”, zegt een geëmotioneerde Martin Kuivenhoven. De slee valt hierdoor voor de verzekering misschien wat duurder uit, maar hij is vooral als Nederlands erfgoed met stip in waarde gestegen.
Afgelopen winter plaatste een Duitse handelaar een blauwwitte slede, gebouwd door rijtuigfabrikant Peter Scheurer uit Düsseldorf, te koop op zijn Facebookpagina. Vader Maarten en zijn zoons Martin en Henri Kuivenhoven, die als familie een passie delen voor rijtuigen en sledes, aarzelden niet om in de auto te springen en er op af te gaan. Het merk sprak hen aan en ze wisten dat de handelaar de slede van een Nederlandse liefhebber had gekocht. In januari kwam de arrenslede met kunstpaarden en schitterend bellentuig als blikvanger te staan in de monumentale bollenschuur, waar de Kuivenhovens hun collectie in hebben ondergebracht. Als een van de topstukken, tot Mario Broekhuis, onderzoeker van de stichting, vorige week een foto vond…
Op de foto staat Koningin Wilhelmina geflankeerd door een hofdame en twee palfreniers, sleeënd in de omgeving van Paleis Het Loo. Hij herkende direct de slede die hij bij Kuivenhoven in Rijnsburg had gezien. “De foto lag in een doos met oude ansichtkaarten. Hij is ook echt op 23 januari 1918 als ansichtkaart op de post gegaan, al zijn er waarschijnlijk niet meer of hooguit een paar van afgedrukt. En er is geen enkele twijfel dat dit die ene slede is. Ten eerste zijn dergelijke kunstwerken unica, er is er maar één van gebouwd. Daar was de prijs ook naar. En ten tweede kocht ons koninklijk huis meerdere sledes van Scheurer. De Koninklijke Stallen hebben er nog twee in bezit: een zogenaamde zilveren slede en de kabouterslede, met gebeeldhouwde kaboutertjes. Verder heeft Wilhelmina een drakenslede van Scheurer gehad, eentje die iets weg heeft van die van Kuivenhoven, maar met een prachtige zilveren draak voorop. Die drakenslede zou met andere rijtuigen en sledes in de oorlog zijn kwijtgeraakt, daar is deze slede waarschijnlijk ook bij geweest”, vermoedt Broekhuis. Namens de stichting waar hij onderzoek voor doet, is hij er blij mee: “Dit draagt bij om het Nederlands erfgoed in kaart te brengen. Alleen als je weet dat het nog bestaat, kun je het beschermen. En als we op deze manier liefhebbers blij kunnen maken met de ‘provenance’, oftewel het bewijzen van de authenticiteit van een rijtuig of slede, doen we dat graag. In dit geval weten we bovendien dat deze waardevolle slede veilig is gesteld voor Nederland en in een prachtige verzameling terecht is gekomen, waar hij nog minstens een generatie hem zal koesteren. Dat is natuurlijk fantastisch.”
Achterop de fotokaart staat de ontvanger, mevrouw Sandberg aan de Loolaan in Apeldoorn, en hij is verstuurd door ene Agnes, vermoedelijk de hofdame die naast de koningin in de slede zit. “Misschien amuseert u dit doorluchtig wintertafereel waarvan ik een bescheiden deel mag uitmaken”, schrijft zij. In de eerste weken van januari 1918 heeft het flink gevroren en getuige deze foto ook flink gesneeuwd.
“Voor ons heeft die slede nu helemaal iets bijzonders gekregen en we zijn er extra trots op. Nee, verkopen doen we hem niet”, weet Martin Kuivenhoven nu zeker.
De lampen zijn niet de originele, maar het voorscherm aan de voorzijde is wel gelijk
herkenbaar op de oude foto.